ประวัติ หลวงปู่เร็ว ฉันทโก วัดหนองโน

หลวงปู่เร็ว – วัดหนองโน บ้านหนองโน ต.หนองโน อ.ตาลสุม จ.อุบลราชธานี เป็นวัด เก่าแก่ในพื้นที่ เป็นสถานที่ที่พึ่งทางใจของชาวบ้านและญาติโยมในชุมชน

วัดแห่งนี้ มีพระเกจิอาจารย์ชื่อดัง “หลวงปู่เร็ว ฉันทโก” ดำรงตำแหน่ง เจ้าอาวาส ให้การสงเคราะห์ช่วยเหลือผู้ที่เดือดร้อน โดยไม่เลือกชนชั้นวรรณะ

เกิดในสกุล พรมไทย เมื่อวันพฤหัสบดีที่ 9 ก.ค. 2484 บิดา-มารดา ชื่อ นายวันทาและนางมี พรมไทย

ในวัยเยาว์ เป็นเด็กเรียบร้อย ขยันอดทน ตั้งใจเล่าเรียนศึกษาเป็นคนหัวไวใฝ่รู้ โดยเฉพาะวิทยาคมเป็นพิเศษ ยามว่าง มักจะเข้าวัดนาอุดม ไปหาหลวงปู่ญาท่านสวนแทบทุกวัน คอยอุปัฏฐากรับใช้บีบนวดคลายกล้ามเนื้อให้หลวงปู่ญาท่าน พร้อมกับขอเล่าเรียนวิชาบาลี-สันสกฤต-อักขระขอมลาว

ด้วยความเป็นเด็กขยัน ความจำเป็นเลิศ ใฝ่รู้ในวิชาการเรียน ทำให้หลวงปู่ญาท่านสวนให้ความรักเอ็นดู ด.ช.เร็ว เป็นพิเศษ

อายุ 15 ปี ขอบรรพชา โดยมีหลวงปู่ญาท่านสวน เป็นพระอุปัชฌาย์

เรียนวิชาบาลีสันสกฤต อักขระขอม และอักษรธรรมอีสาน ครั้งหนึ่งได้มีโอกาสร่วมเดินธุดงค์และเรียนวิทยาคมต่างๆ ในระหว่างธุดงค์ มีพระธุดงค์มาจากลาว มาพักที่วัด 7 วัน ด้วยความที่ใฝ่รู้ ด.ช.เร็ว จึงเข้าไปขอเรียนวิชา พระธุดงค์ที่มาจากลาวก็สอนกัมมัฏฐานให้

เมื่อวันที่พระธุดงค์ต้องเดินทางกลับลาว จึงขอติดตามเดินธุดงค์ไปด้วย พระธุดงค์ท่านเห็นว่ามีความตั้งใจจึงให้ร่วมเดินธุดงค์ไปด้วยเป็นเวลานานหลายเดือน

ครั้นเดินทางกลับถึงบ้านเกิด โยมพ่อโยมแม่ แจ้งข่าวให้สามเณรเข้ารับการคัดเลือกเกณฑ์ทหาร

วันรุ่งขึ้นไปเกณฑ์ทหารจับได้ใบแดง ท.บ. ผลัดหนึ่ง มีเวลาแค่ 7 วัน ต้องไปรายงานตัว จึงไปขอลาสิกขา ทั้งนี้ หลวงปู่ญาท่านสวน บอกว่า “ไม่ต้องเสียใจถึงเวลาสามเณรเร็วจะกลับมาใต้ร่มกาสาวพัสตร์เอง ตอนนี้ไปทำหน้าที่ลูกผู้ชายก่อน”

เป็นทหารอยู่สองปี ถึงเวลาปลดประจำการ แต่เนื่องจากทางบ้านค่อนข้างยากจน ท่านจึงต้องหาเลี้ยงโยมพ่อโยมแม่และพี่น้องอีกหลายคน

ช่วงที่เป็นฆราวาส ยังคงหมั่นศึกษาวิชาความรู้ตลอด เสร็จจากงานก่อนกลับบ้าน จะไปหาหลวงปู่ญาท่านสวน ขอเรียนวิชาเขียนอักขระเพิ่มเติมทุกครั้งที่ไปหา หลวงปู่ญาท่านสวนก็เมตตาสอนให้แบบเต็มสูตรครบทุกขั้นตอน

เดินทางไปทำงานที่ จ.จันทบุรี ครั้งหนึ่งเพื่อนที่ทำงานชวนไปกราบนมัสการหลวงปู่ทิม วัดละหารไร่

ในครั้งนั้น ได้กราบหลวงปู่ทิม หลวงปู่ทิมมองหน้าแล้วก็ยิ้ม พูดว่า “โยมคนนี้มีของดีอยู่ในตัว จงเอามาใช้ในทางที่ดีนะ” นายเร็วก้มกราบแล้วขอฝากตัวเป็นศิษย์ หลวงปู่ทิมได้จับศีรษะแล้วบริกรรมคาถาเป่าลงไปที่กระหม่อมสามครั้ง ตั้งแต่นั้นมาทุกวันหยุดนายเร็วจะเข้าไปกราบหลวงปู่ทิมเป็นประจำ

กลุ่มเพื่อนฝูง จะตั้งฉายาท่านว่า จอมขมังเวท ด้วยชอบสวดมนตร์นั่งสมาธิ เขียนอักขระลงหนังสือทุกวัน

ในปี พ.ศ. 2529 เดินทางกลับบ้านเกิด ตัดสินใจว่าจะบวชพระ ด้วยทางบ้านก็มีฐานะดีแล้ว ไม่ลำบากเหมือนก่อน จึงเดินทางไปหาหลวงปู่ญาท่านสวน เพื่อขอบวชเป็นพระภิกษุ เข้าไปก้มกราบหลวงปู่ญาท่านสวน

หลวงปู่ญาท่านสวนเอ่ยว่า “ถึงเวลาแล้วโยมเร็ว อาตมาเตรียมเครื่องบวชไตรจีวรไว้ให้โยมแล้ว รับเป็นอุปัชฌาย์ด้วย” ท่านขนลุกไปทั้งตัว เพราะยังไม่ทันพูดอะไรออกมา หลวงปู่ญาท่านสวนก็รู้แล้วว่าตนจะมาขอบวช

คอยรับใช้และศึกษาวิชากัมมัฏฐานจากหลวงปู่ญาท่านสวน และยังมอบหมายให้หลวงปู่เร็วไปปกครองวัดหนองโน ซึ่งวัดแห่งนี้ ญาท่านสวนเคยดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสอยู่นานหลายปี

แม้ปัจจุบัน มีอายุล่วงเข้าสู่วัยชรา แต่สุขภาพร่างกายของท่านยังแข็งแรง เพียบพร้อมไปด้วยข้อวัตรปฏิบัติที่สมถะเรียบง่าย ควรค่าแก่การเลื่อมใสยิ่ง