ประวัติ หลวงปู่มหาคำแดง วัดคำภีราวาส

หลวงปู่มหาคำแดง ฐานะทัตโต นามเดิม คำแดง พึ่งบารมี เกิดเมื่อวันที่ ๑๓ ธันวาคม พ.ศ.๒๔๖๕ ตรงกับวันพุธ แรม ๑๐ ค่ำ เดือนอ้าย ปีจอ ณ บ้านเลขที่ ๓๑ หมู่ ๑๐ ต.นาพิน อ.ตระการพืชผล จ.อุบลราชธานี
บิดาชื่อ นายถาวร พึ่งบารมี มารดาชื่อ นางใหม่ พึ่งบารมี มีพี่น้องร่วมท้องเดียวกัน ๘ คน คือ
๑. นายทุย เขียวแก้ว
๒. นายผุย เขียวแก้ว
๓. นางสอน พึ่งบารมี ถึงแก่กรรม
๔. นายพร พึ่งบารมี
๕. หลวงปู่มหาคำแดง ฐานะทัตโต ( พระครูมงคลคัมภีรคุณ )
๖. นางสร้อย พึ่งบารมี
๗. นางบุญเสริม พึ่งบารมี
๘. นายเฉลิม พึ่งบารมี
ก่อนมาเกิดนางใหม่ซึ่งเป็นมารดาของหลวงปู่ฝันว่ามีพระธุดงค์เดินมาหมอบหนังสือใบลานก้อมให้ก็หนีไป หลังจากที่ฝันนั้นนางใหม่ก็ได้ตั้งครรภ์หลวงปู่มหาคำแดง อายุครรภ์นั้น ๑๐ เดือน คลอดออกมาแล้วเป็นเพศชายตัวเล็กนิดเดียวไม่แข็งแรง บิดากว่าว่าจะเลี้ยงไม่โตก็เลยเอาไปถวายพระอาจารย์ใหม่ บัวแดง ในวัดให้ท่านผูกข้อมือเอาเป็นบุตรจึงได้เลี้ยงพอโตขึ้นมาอายุได้ ๙ ขวบ ก็ได้เข้าโรงเรียนประชาบาล ตำบลนาพิน จบ.ป.๔ สอบชิงทุนได้ไปศึกษาต่อที่อำเภอ นายฮง มณีภาค (พ่อครูประเสร็ฐ มณีภาค) ได้ส่งไปเรียนที่โรงเรียนกสิกรรม (ท่าวังหิน) นายถาวร ผู้เป็นบิดาได้ไปนำมาให้บรรพชาเป็นสามเณรในปี ๒๔๗๕ – ๒๗๙๙ อยู่วัดคุมภีราวาส
ในปีพ.ศ.๒๔๘๐ ย้ายไปอยู่วัดสิงหาร ตำบลสะพือ กับพระอุปัชถาย์โทน
ในปีพ.ศ.๒๔๘๑ ออกเดินธุดงค์ไปอยู่ภูขาม แล้วไปจำพรรษาอยู่วัดบูรพาในเมืองอุบล ต้องมีเป็นธรรมยุตินิกาย
ในปีพ.ศ.๒๔๘๑ – ๒๔๘๓ อยู่ตำบลนาจิก จังหวัดอำนาจเจริญ สอบนักธรรมชั้นโทได้
ในปีพ.ศ.๒๔๘๕ อุปสมบถอยู่วัดฉิมพลี อ.เมือง จ.สกลนคร
ในปีพ.ศ.๒๔๘๖ ย้ายลงมาเรียนบาลีไวยากรณ์อยู่วัดโพธิ์ชัย ขุหุล
ในปีพ.ศ.๒๔๙๑ เดินทางไปสอนบาลีไวยากรณ์อยู่วัดกลาง อ.เขมราฐ
ในปีพ.ศ.๒๔๙๕ ขอเข้าสอบบาลีประโยค ป.ธ.๓
ในปีพ.ศ.๒๔๙๖ ไปอยู่วัดกรมธรรณ์ จังหวัดพิษณุโลก
ในปีพ.ศ.๒๕๐๐ อยู่วัดศรีวนาราม จ.พิษณุโลก
ในปีพ.ศ.๒๕๐๑ ย้ายมาอยู่วัดพาราณสี ต.นาพิน ท่านพระครูสุนทรวรกิจ เจ้าคณะตำบลนาพินจะให้เป็นอาจารย์สวดนาค แต่หลวงปู่ท่านไม่ยอมเป็นหลังจากออกพรรษาแล้วจึงลาสิขาบถ เหตุผลในการลาสิขาบถครั้งนี้เนื่องจากคำสั่งสอนของบิดาท่านห้ามไม่ให้เป็นอาจารย์สวดนาค
หลังจากที่ได้ลาสิขาบถออกมาแล้ว นายคำแดง พึ่งบารมี ก็ออกมาทำไร่ไถ่นาอยู่ที่บ้านเหมือนคนสมัยก่อน และก็ได้รับจ้างเป็นไปรษณีย์ประจำตำบลนาพิน อยู่มาได้ประมาณ ๒ – ๓ ปี
เมื่อวันที่ ๖ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๓๐ นายคำแดง พึ่งบารมี ป่วยหนักญาตินำส่งโรงพยาบาลสรรพสิทธิประสงค์ จ.อุบลราชธานี หมอได้ทำการผ่าตัดเอาถุงน้ำดีออกทิ้ง และก็พักรักษาตัวอยู่ประมาณ ๒ ปี
เมื่อวันจันทร์ที่ ๓๐ มกราคม พ.ศ.๒๕๓๒ นายทองพูล วัฒนราษร์ ผู้ใหญ่บ้านโนนแดง (โนนฮาง) หมู่ที่ ๙ ต.นาพิน อ.ตระการพืชผล จ.อุบลราชธานี ได้มาขอให้นายคำแดง พึ่งบารมี ไปบวชจะจัดตั้งกองบวชให้ เหตุผลที่นายทองพูล มาขอให้นายคำแดงบวช เนื่องจากบ้านโนนแดงหมู่ที่ ๙ นั้นเป็นบ้านเล็ก ๆ ที่อยู่ในตำบลนาพิน ไม่มีวัดที่ใช้ในการประกอบพิธีทางศาสนา ดังนั้นนายทองพูลเลยบริจาคที่ดินส่วนตัวเพื่อใช้ในการก่อสร้างวัด หลังจากที่นายทองพูลได้มาขอให้บวช นายคำแดงมีจิตใฝ่ธรรมอยู่แล้ว จึงตกลงใจเข้าพบพระครูไพโรจน์ ปรีชากร เจ้าคณะอำเภอตระการพืชผล วัดศรีโพธิ์ชัย ในขณะนั้น พร้อมด้วยญาติโยมบ้านโนนแดงเพื่อขออุปสมบทและได้อุปสมบทที่วัดกุญชราราม มีฉายาว่า “ฐานะทัตโต” เมื่ออุปสมบทแล้วญาติโยมได้นิมนต์หลวงปู่คำแดงกลับมาสร้างวัดบ้านโนนแดง หมู่ที่ ๙ ต.นาพิน หลวงปู่อยู่ที่วัดบ้านโนนแดงจนถึง พ.ศ.๒๕๔๐
ในปี พ.ศ.๒๕๔๑ ลูกหลานญาติโยมทางบ้านนาพินได้ไปนิมนต์ หลวงปู่คำแดง ฐานะทัตโต กลับมาจำพรรษาอยู่ที่วัดคัมภีราวาส จนเลื่อนเป็นเจ้าอาวาส วัดคัมภีราวาส ถึงปัจจุบัน
เมื่อวันที่ ๕ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๔ หลวงปู่มหาคำแดง ฐานะทัตโต ได้เลื่อนสมนศักดิ์เป็น พระครูมงคลคัมภีรคุณ